Ελαφόνησος

Νησί (18 τ. χλμ., 625 κάτ.), που βρίσκεται κοντά στη νοτιοανατολική ακτή της Πελοποννήσου, δυτικά του ακρωτηρίου Μαλέας, απέναντι ακριβώς από τον μικρό όρμο που σχηματίζουν τα ακρωτήρια Πούντα και Κάβο Σκάλα. Η Ε. απέχει από τα Κύθηρα 4,5 ναυτικά μίλια και έχει σχήμα τριγωνικό. Η Ε. στην αρχαιότητα ήταν ενωμένη με την πελοποννησιακή ακτή, δηλαδή υπήρξε χερσόνησος, της οποίας ο ισθμός διαβρώθηκε σιγά-σιγά και έτσι απέκτησε τη μορφή νησιού, χωρισμένου από την απέναντι ξηρά με ένα αβαθές στενό. Στο σχήμα της χερσονήσου της αρχαιότητας οφείλεται η αρχαία ονομασία της: Όνου Γνάθος. Ολόκληρη τη νότια ακτή της Ε. καταλαμβάνει ο ανοιχτός όρμος Σαρακίνικο, τον οποίο οι Ενετοί ονόμαζαν, λόγω του σχήματός του, cervi (ελάφι). Στην ανατολική ακτή της Ε., η οποία κλείνει από δυτικά τον όρμο της Νεάπολης, σχηματίζεται ο όρμος Λεύκι. Και οι δύο αυτοί όρμοι αποτελούν ασφαλή καταφύγια των πλοίων στις συχνές τρικυμίες της περιοχής του Μαλέα. Στο νησί υπάρχει ομώνυμος οικισμός (υψόμ. 10 μ.) που ανήκει στον νομό Λακωνίας και αποτελεί έδρα της κοινότητας Ελαφονήσου (745 κάτ.).